Rozdział 5

   Hej, hej! Już jest 5 rozdział! Dedykuję go Poison! Za te rozmowy o Drarrym na gadu i… a bo tak! :D

Dziękuję mojej becie. [Ależ nie ma za co :D ~Jacksa]

UWAGA!! ZAWIERA TREŚĆ +18

Miłego czytania,

Irisa Malfoy ;*

***  

 Severus wrócił i wziął prysznic. Ubrał piżamę i wpełznął pod kołdrę. Zamknął oczy i próbował zasnąć. Było już po północy i właśnie prawie zasnął… no właśnie, prawie. Leniwie otworzył jedno oko i ujrzał wiszącą nad nim blond czuprynę. Otworzył drugie oko.

- Malfoy?! Wynoś się stąd! Już cię nie ma!

- Severusie… - zaczął Draco. – Obiecałeś, że pomożesz wypuścić mojego ojca z Azkabanu…

- Powiedziałem… ale nic za darmo, chłopcze!

Draco spojrzał na niego zdziwiony. Nie wiedział, o co mu może chodzić. Przecież dobrze wiedział, że zapłaci mu tyle galeonów, ile zechce. Uniósł pytająco brew.

- Nie wiesz, o co chodzi, prawda? – Odkrył kołdrę i złapał chłopaka za krocze. – Nie udawaj głupiego, Draco…

- NIE JESTEM GEJEM, SNAPE!!! – krzyknął i rzucił mu mordercze spojrzenie. Severus zaczął energicznie masować jądra blondyna przez spodnie. Ślizgon, pod wpływem jego pieszczot, jęknął.

- Ale podoba ci się. Dziś… wieczorem… u mnie. A teraz wynocha! – puścił jego penisa.

     Draco z miną trupa wyszedł z komnat profesora. Severus zakrył się po uszy kołdrą i zasnął… Zasnął śniąc o wieczorze z Draconem. On sam nie był gejem, ale ten młody Ślizgon jakoś musi mu zapłacić. A do końca roku szkolnego zostało niewiele czasu, więc przez wakacje go pomęczy.

      Hermionie przez następne kilka dni było lżej na lekcjach. Nauczyciele odpuścili nauczanie, więc mieli kilka dni wolnego. Severus nie komentował jej działań, nie gapił się na nią ani nie dawał szlabanów. Ginny i Harry polepszyli jej humor wiadomością, że są razem.

- Gin, słuchaj, czemu Ron się tak ślini na mój widok? – skrzywiła się Gryfonka.

- Słyszałam od Harry’ego, że chce z tobą być… Ale to Ron, Miona! Może i jest moim bratem, ale ty jesteś przyjaciółką. Powinnaś mieć kogoś lepszego – puściła jej oczko.

- Co? Ty chyba żartujesz… ja i on? Hahaha, masz rację, znaczy się… Nie jest w moim typie. Wolę…

- No, powiedz kogo… Jaki jest twój ideał!

- No więc… Powinien mieć czarne włosy, ciemne oczy… Wysoki i na pewno nie chudy jak patyk i nie gruby jak Graup… Mądry, pewny siebie. No i najważniejsze: musi być głową w związku i nie powinien zdradzać.

- Uuu… Dość dużo wymagasz, ale wierzę, że gdzieś takiego znajdziesz. Życzę szczęścia. Wybacz, muszę iść… Randka. Pa! – zniknęła za portretem. Hermiona opadła na fotel i zamknęła oczy.

     Severus Snape miał dziś wyjątkowo dobry humor. Draco miał go odwiedzić po raz czwarty. Mistrzowi Eliksirów spodobało się to, co mu robi, więc chciał więcej.

   Siedział właśnie w salonie i popijał Ognistą, gdy ktoś wszedł do jego komnat z naburmuszoną miną. Malfoy.

- Rozbieraj się – mruknął pod nosem i znów upił łyk płynu. Draco zrobił to drżącymi rękoma i stanął przed nim nagi. Severus też się pozbył ubrań. Wpił się w jego usta namiętnie. Blondyn z lekką odrazą oddał pocałunek. Całowali się dość długo. W pewnym momencie Severus złapał trzon penisa i zaczął poruszać ręką w górę i w dół. Draco nie chciał, ale jęczał prosto w jego usta.

- Uklęknij – rzekł jadowitym tonem. Blondyn wykonał polecenie przed stojącym członkiem Snape’a. Jedną ręką zaczął masować jego jądra, dzięki czemu nauczyciel zaczął jęczeć, a drugą przesuwał ręką w górę i dół. Ślizgon zaczął całować penisa Mistrza i po chwili cały był w jego ustach. Zaczął instynktownie poruszać głową tak, by jak najbardziej zaspokoić swojego profesora. Po krótkiej chwili smakował jego nasienie. Severus pchnął go i się ubrał. Chwycił różdżkę.

- Draco, daj nadgarstek.

Malfoy wytrzeszczył oczy. Grzecznie wyciągnął prawą rękę. Snape przyłożył różdżkę. Mruknął zaklęcie i na jego nadgarstku pojawił się napis: „Severus Snape”.

- Teraz jesteś moją własnością. Robisz to, co ci każę, o każdej porze dnia i nocy… Bez żadnych „ale”! Ach, i mówisz do mnie per panie! Jasne?

- Dobrze.

Oberwał w policzek.

- Dobrze co?

- Dobrze, panie – powtórzył głośniej.

     Hermiona z uśmiechem na twarzy szykowała się do snu, gdy przez okno wleciała kartka. Była z Ministerstwa. Otworzyła ją i przeczytała:

„Szanowna Panno Granger!

Z przykrością informujemy Panią o śmierci rodziców. Zginęli na miejscu. Śmierciożercy spalili Wasz dom, zabili ich i zabrali WSZYSTKO. Z przykrością informujemy też, iż nie ma Pani po co tam wracać.

                                                                                                           Z wyrazami współczucia

Zastępca Ministra Magii

Dolores Umbrige

    Hermiona rozpłakała się. Przeczytała to kilka razy i wybiegła z pokoju. Biegła przed siebie, aż w końcu dotarła do gabinetu dyrektora. Wparowała tam bez pukania i rzuciła  na biurko list. Albus przeczytał go z uwagą. Po chwili wszedł z miną obrzydzenia…

***

MAM SZCZERĄ NADZIEJĘ, ŻE NIE BD OBURZENI :3

PODOBA SIĘ? :D 

A to nasz przystojny Draco! 

pozdrawiam

Irisa Malfoy